Party at Bondi, OBar, DEFQON1 en meer!
Blijf op de hoogte en volg Marcella
16 September 2013 | Australië, Penrith
Hey!!
Daar ben ik weer, dit is de laatste keer dat ik schrijf voordat ik zaterdag ga reizen! Momenteel is het begin 20 graden in Sydney en zaterdag ga ik naar 38 graden in Alice Springs, vervolgens naar 20 graden in Adelaide en naar zo'n 14 graden in Tasmania. En dat in drie weken tijd, hopelijk word ik dit keer niet verkouden met die weerwisseling.
De laatste keer dat ik schreef was het 23 augustus en momenteel is het maandag 16 augustus. Ik ben blij dat ik hier steeds mijn verhaal schrijf, want dit is de enige plek waar ik notities maak van wat ik heb meegemaakt - vandaar dat het ook vaak zo'n lang verhaal is tot in de detail -.
Mijn geheugen laat me echter op dit moment in de steek, aangezien ik niet herinner wat ik in het weekend van 23 augustus gedaan heb. Volgensmij ben ik met Sandra weer naar Kings Cross geweest, even naar de SoHo. Elk weekend is een feest, dus ik weet zeker dat dit ook een top weekend was geweest, hahaha.
Het weekend van 31 augustus was erg leuk. We gingen namelijk Irene Verbaan haar verjaardag vieren! In de middag ben ik naar Irene gegaan in Bondi Junction, om 5u gingen we namelijk barbecuen naast Bondi Beach en ik moest mijn logeer spullen nog even afzetten. We waren met een aantal meiden en het was super gezellig: heerlijke barbecue worstjes, goede wijn, lekker weer en een top sfeer. Ik voelde me weer - nog altijd - helemaal happy! Na de gezellige barbecue gingen ik en Irene even terug naar Bondi Junction zodat Irene haar prachtige verjaardagsjurk kon aantrekken. Vervolgens weer terug de bus naar Bondi zodat we konden gaan feesten, zo zijn we o.a naar Bondi Beach Road hotel geweest. Een gezellig plek om uit te gaan met verschillende verdiepingen en muziek keuzes. Als ik terug denk aan de avond vond ik het helemaal top en ik wilde niet dat de avond eindigde. Die avond heb ik ook nog een hele aardige Australische jongen Raphael leren kennen, ik vond het interessant om met hem te praten omdat hij een interessante studie volgt op het gebied van gezondheid en psychologie dat mij aan het denken zette. Ik weet namelijk nog steeds niet wat ik ga doen als ik terug in Nederland ben. De volgende ochtend ben ik naar Sandra gegaan want we hadden nog een aantal dingetjes op onze to-do-list. We hadden heerlijk door de stad geslenterd en zijn tegen het einde van de middag naar de OBar gegaan in de stad. Dit is een bar waarbij je op de 47ste verdieping kunt genieten van het uitzicht over de stad. Het was een top locatie maar zeer prijzig. Een cocktail met een aantal olijfjes kosten al gauw 40 dollar, goed dat dit eenmalig was. We hebben samen het weekend goed kunnen afsluiten en in de avond ben ik weer naar huis gegaan. Eenmaal thuis kreeg ik te horen dat Rory zijn eerste stapjes helemaal alleen had gezet! Hoe leuk!!
Maandag 2 september was het heerlijk weer en ben ik met een Spaanse Au pair uit de buurt - ook met de naam Irene - naar Lane Cove Nationalpark gegaan om lekker met de kindjes te lunchen en te spelen. Ik vind het altijd fijn om even het huis uit te kunnen. Nu dat ik hier weg ga merk ik wel dat er veel meer au pairs in de buurt zijn komen wonen. Ik had het fijn gevonden als dit ook zo was geweest toen ik hier net in Sydney kwam. Het maakt de dag net wat leuker. Verder heb ik een normale week gehad en waren we begonnen met het aftellen voor DEFQON 1 - Australia!
Vrijdag 6 september moest ik oppassen, echter voelde iedereen zich thuis moe en niet helemaal lekker waardoor ook Stacey en Micheal alleen een pizza waren gaan eten en toen naar bed zijn gegaan. Ik keek erg uit naar zaterdag want Sandra en ik gingen namelijk naar een voorstelling van Lior & Westlake in het 'Sydney opera house'. Eerst heb ik in de ochtend gedag gezegd tegen de Spaanse au pair Irene die weer terug naar Spanje ging. Haar host mum had ons namelijk uitgenodigd voor een 'surprise brunch' wat heel erg gezellig en lief was. Daarna heb ik de trein naar de stad genomen, overdag was het 30 graden en hebben we buiten in de zon gezeten! Wauw, wat was het lang geleden dat het zo'n lekker weer was geweest, genieten dus. Aan het einde van de middag gingen we ons omkleden en liepen we vervolgens richting het opera house. Onderweg kwamen we een stukje park tegen waar we hele mooie foto's hadden gemaakt, echt prachtig. Helaas is er die avond iets met Sandra haar fotocamera gebeurd waardoor alle foto's verloren zijn gegaan :( heel erg jammer, maar niets aan te doen. De 'orchestra' was echt geweldig in de 'concerthall' van het opera house. Het geluid was zo mooi! Zeker een aanrader om daar ooit eens heen te gaan. Rond een uur of half 11 waren we terug bij Sandra en toen zijn we naar bed gegaan. Zondag 8 september stonden we namelijk vroeg naast ons bed om naar de Royal Botanic Garden te gaan. Een prachtige tuin in de stad, waar we ook een aantal foto's genomen hebben. Vervolgens zijn we gaan lunchen, is Sandra gaan shoppen en ben ik nog even met Raphael naar Bondi Beach gegaan waar een 'Festival of the Winds' was met allemaal vliegers. Toen Sandra klaar was met shoppen ben ik terug naar haar gegaan waar we nog even wat hadden gegeten, daarna was het weer tijd om naar huis te gaan. Wat gaan die weekenden toch snel!
Donderdag 12 september ben ik na het werken met Sandra en Christina naar de Ivy Poolbar geweest. Wauw, wat was dit gaaf! Ik had daar eerder heen moeten gaan. Het was een restaurant/ bar/club op een boven etage. Het was gedeeltelijk open - waardoor je de sterren kon zien - en er was een verwarmd zwembad. De muziek was geweldig en de sfeer was top. En wauw, wat zag iedereen er goed uit!!! Alle mannen in een nette blouse en alle meiden in leuke jurkjes. Het leek wel een beetje zo'n 'status bar', maar dat maakte niets uit. Ik vond het fijn dat Micheal vrijdag ochtend wilde oppassen zodat ik kon uitslapen, toch zat ik om half 1 weer in de trein naar huis. Die vrijdag heb ik eigenlijk weinig gewerkt. Dit kwam doordat mijn mobiel opeens was gestopt met werken, grrr!! Dit is de eerste keer dat ik een Iphone heb, en heel veel geluk heb ik er nog niet mee gehad. Ik ben een aantal keer op en neer gereden naar de Iphone winkel terwijl Micheal op Rory paste - Whoops -. Na veel gedoe heb ik nu - weer - een nieuwe Iphone en hopelijk blijft deze werken! In de avond ben ik Domino's pizza gaan eten met Raphael - ja hier hebben ze gluten vrije pizza's!!! - en zaterdag 14 september was het zo ver....
DEFQON 1 Australia! Wat hebben we hier met z'n allen naar uitgekeken! Ik ben absoluut geen hardstyle type, maar zaterdag was ZO GAAF! In de ochtend heb ik me bij Irene klaargemaakt en mijn gezicht - rood, wit, blauw - geschminkt. Ik had niet verwacht dat ik de enige zou zijn die dit zou doen, toch was dit wel zo - wat ik erg leuk vond! Rond een uur of 1 zaten Irene, Danielle en ik in de trein naar centraal en vanaf centraal zijn we samen met Nicky naar Penrith gegaan waar Defqon plaatsvond (een uur met de trein). Je kon direct zien wie Nederlanders waren want de meeste hadden ook echt iets oranje aangetrokken. Wij Nederlanders hadden geluk omdat het een Nederlands concept is van QDance, konden wij voor 20 dollar naar binnen in plaats van 160$ wat de andere mensen moesten betalen. Eenmaal aangekomen in Penrith was alles zo goed geregeld!!! Er stonden tientallen bussen klaar om ons naar het festival te vervoeren en we hoefde nergens te wachten. Toen we bij Defqon aankwamen stonden er op elke hoek polities met politie honden om te zoeken naar drugs. Ondanks dat drugs niet toegelaten was op het terrein kon je toch wel zien dat enkele mensen wat gebruikt hadden. Gisteren stond er een artikel op het internet waarin te lezen was dat veel mensen de drugs namen voordat ze bij Defqon waren. Hierdoor waren er enkele mensen opgenomen in het ziekenhuis omdat ze een overdosis genomen hadden, ook is er een 23 jarige jongen aan drugs overleden op het festival. Verder hadden we heel erg geluk met het weer. De voorspelling was dat het zou gaan regenen maar er is geen druppeltje uit de lucht gevallen, het was zelfs aangenaam warm. Ik had voor 40$ aan muntjes gekocht, maar achteraf had ik geen geld hoeven uitgeven. Het was namelijk zo dat wanneer je lege blikjes inleverd je korting/gratis drinken kon krijgen. Aangezien ik geen alcohol dronk en steeds vier lege afval blikjes vond en inleverde kon ik gratis cola en water krijgen - ideaal. We hebben tot het einde als gekken lopen springen, zingen en feesten. Wat was het gaaf om deel uit te maken van dit festival - waar 18 000 mensena aanwezig waren -. Het gaf me zoveel energie! Ik weet nu ook zeker dat ik vaker naar zulke feesten zou willen gaan, en nee, je hebt er echt geen alcohol of drugs voor nodig mensen! Toen het feest afgelopen was zijn we weer met de bus en trein naar de stad gegaan. Alles verliep soepel: geen overvolle bussen of treinen, geen ruzies, geen gedoe, helemaal niks! Irene, Danielle en ik waren vastberaden om in de stad nog door te feesten! Zo zijn we nog naar een backpackers bar 'Scary Canary' gegaan. Ik had nog altijd mijn schmink op mijn gezicht, waardoor ik wel veel aandacht kreeg van iedereen. Mensen maakte zelfs foto's van mij en er werd gevraagd of ze een 'snapchat' naar vrienden mochten sturen - te grappig! Met z'n drieen zijn we nog los gegaan in de bar totdat het ging sluiten. Na sluitingstijd hebben we nog een drankje gedronken met het personeel van Scary Canary en om 6 uur 's ochtends was het toch echt tijd om te gaan slapen! Jeetje mina, wat een top dag was dit zeg!!!!!! Loved it!
Ik was bij Irene blijven slapen en zondag hebben we vrij weinig gedaan, wat een spierpijn hebben wij nu. We hebben maar enkele uurtjes geslapen en zijn samen gaan lunchen - Ronan Keating was bij ons om de hoek, helaas misgelopen - . In de avond heb ik nog wat spullen opgehaald bij Sandra en gedag gezegd. Ondanks dat ik deze meiden zeker allemaal nog ga zien, kreeg ik toch wel tranen in mijn ogen dit weekend. Het afscheid nemen komt nu zo dichtbij - echt vreselijk.
Nu is het maandag en is mijn laatste weekje met de familie ingegaan, wat was dit een ongelofelijke ervaring zeg. En wat baal ik dat ik gedag moet gaan zeggen, Sydney moet gaan verlaten, terwijl ik hier nog helemaal niet aan toe ben. Ik wil nog niet weg, ik wil geen afscheid nemen en ik wil al helemaal niet gaan piekeren wat ik hierna moet gaan doen. Deze laatste 6 maanden zijn zo ongelofelijk gaaf geweest en ik ben hier super gelukkig! Met pijn in mijn hart moet ik dit straks laten gaan. I love this lifestyle <3.
-xxx- Marcella
Daar ben ik weer, dit is de laatste keer dat ik schrijf voordat ik zaterdag ga reizen! Momenteel is het begin 20 graden in Sydney en zaterdag ga ik naar 38 graden in Alice Springs, vervolgens naar 20 graden in Adelaide en naar zo'n 14 graden in Tasmania. En dat in drie weken tijd, hopelijk word ik dit keer niet verkouden met die weerwisseling.
De laatste keer dat ik schreef was het 23 augustus en momenteel is het maandag 16 augustus. Ik ben blij dat ik hier steeds mijn verhaal schrijf, want dit is de enige plek waar ik notities maak van wat ik heb meegemaakt - vandaar dat het ook vaak zo'n lang verhaal is tot in de detail -.
Mijn geheugen laat me echter op dit moment in de steek, aangezien ik niet herinner wat ik in het weekend van 23 augustus gedaan heb. Volgensmij ben ik met Sandra weer naar Kings Cross geweest, even naar de SoHo. Elk weekend is een feest, dus ik weet zeker dat dit ook een top weekend was geweest, hahaha.
Het weekend van 31 augustus was erg leuk. We gingen namelijk Irene Verbaan haar verjaardag vieren! In de middag ben ik naar Irene gegaan in Bondi Junction, om 5u gingen we namelijk barbecuen naast Bondi Beach en ik moest mijn logeer spullen nog even afzetten. We waren met een aantal meiden en het was super gezellig: heerlijke barbecue worstjes, goede wijn, lekker weer en een top sfeer. Ik voelde me weer - nog altijd - helemaal happy! Na de gezellige barbecue gingen ik en Irene even terug naar Bondi Junction zodat Irene haar prachtige verjaardagsjurk kon aantrekken. Vervolgens weer terug de bus naar Bondi zodat we konden gaan feesten, zo zijn we o.a naar Bondi Beach Road hotel geweest. Een gezellig plek om uit te gaan met verschillende verdiepingen en muziek keuzes. Als ik terug denk aan de avond vond ik het helemaal top en ik wilde niet dat de avond eindigde. Die avond heb ik ook nog een hele aardige Australische jongen Raphael leren kennen, ik vond het interessant om met hem te praten omdat hij een interessante studie volgt op het gebied van gezondheid en psychologie dat mij aan het denken zette. Ik weet namelijk nog steeds niet wat ik ga doen als ik terug in Nederland ben. De volgende ochtend ben ik naar Sandra gegaan want we hadden nog een aantal dingetjes op onze to-do-list. We hadden heerlijk door de stad geslenterd en zijn tegen het einde van de middag naar de OBar gegaan in de stad. Dit is een bar waarbij je op de 47ste verdieping kunt genieten van het uitzicht over de stad. Het was een top locatie maar zeer prijzig. Een cocktail met een aantal olijfjes kosten al gauw 40 dollar, goed dat dit eenmalig was. We hebben samen het weekend goed kunnen afsluiten en in de avond ben ik weer naar huis gegaan. Eenmaal thuis kreeg ik te horen dat Rory zijn eerste stapjes helemaal alleen had gezet! Hoe leuk!!
Maandag 2 september was het heerlijk weer en ben ik met een Spaanse Au pair uit de buurt - ook met de naam Irene - naar Lane Cove Nationalpark gegaan om lekker met de kindjes te lunchen en te spelen. Ik vind het altijd fijn om even het huis uit te kunnen. Nu dat ik hier weg ga merk ik wel dat er veel meer au pairs in de buurt zijn komen wonen. Ik had het fijn gevonden als dit ook zo was geweest toen ik hier net in Sydney kwam. Het maakt de dag net wat leuker. Verder heb ik een normale week gehad en waren we begonnen met het aftellen voor DEFQON 1 - Australia!
Vrijdag 6 september moest ik oppassen, echter voelde iedereen zich thuis moe en niet helemaal lekker waardoor ook Stacey en Micheal alleen een pizza waren gaan eten en toen naar bed zijn gegaan. Ik keek erg uit naar zaterdag want Sandra en ik gingen namelijk naar een voorstelling van Lior & Westlake in het 'Sydney opera house'. Eerst heb ik in de ochtend gedag gezegd tegen de Spaanse au pair Irene die weer terug naar Spanje ging. Haar host mum had ons namelijk uitgenodigd voor een 'surprise brunch' wat heel erg gezellig en lief was. Daarna heb ik de trein naar de stad genomen, overdag was het 30 graden en hebben we buiten in de zon gezeten! Wauw, wat was het lang geleden dat het zo'n lekker weer was geweest, genieten dus. Aan het einde van de middag gingen we ons omkleden en liepen we vervolgens richting het opera house. Onderweg kwamen we een stukje park tegen waar we hele mooie foto's hadden gemaakt, echt prachtig. Helaas is er die avond iets met Sandra haar fotocamera gebeurd waardoor alle foto's verloren zijn gegaan :( heel erg jammer, maar niets aan te doen. De 'orchestra' was echt geweldig in de 'concerthall' van het opera house. Het geluid was zo mooi! Zeker een aanrader om daar ooit eens heen te gaan. Rond een uur of half 11 waren we terug bij Sandra en toen zijn we naar bed gegaan. Zondag 8 september stonden we namelijk vroeg naast ons bed om naar de Royal Botanic Garden te gaan. Een prachtige tuin in de stad, waar we ook een aantal foto's genomen hebben. Vervolgens zijn we gaan lunchen, is Sandra gaan shoppen en ben ik nog even met Raphael naar Bondi Beach gegaan waar een 'Festival of the Winds' was met allemaal vliegers. Toen Sandra klaar was met shoppen ben ik terug naar haar gegaan waar we nog even wat hadden gegeten, daarna was het weer tijd om naar huis te gaan. Wat gaan die weekenden toch snel!
Donderdag 12 september ben ik na het werken met Sandra en Christina naar de Ivy Poolbar geweest. Wauw, wat was dit gaaf! Ik had daar eerder heen moeten gaan. Het was een restaurant/ bar/club op een boven etage. Het was gedeeltelijk open - waardoor je de sterren kon zien - en er was een verwarmd zwembad. De muziek was geweldig en de sfeer was top. En wauw, wat zag iedereen er goed uit!!! Alle mannen in een nette blouse en alle meiden in leuke jurkjes. Het leek wel een beetje zo'n 'status bar', maar dat maakte niets uit. Ik vond het fijn dat Micheal vrijdag ochtend wilde oppassen zodat ik kon uitslapen, toch zat ik om half 1 weer in de trein naar huis. Die vrijdag heb ik eigenlijk weinig gewerkt. Dit kwam doordat mijn mobiel opeens was gestopt met werken, grrr!! Dit is de eerste keer dat ik een Iphone heb, en heel veel geluk heb ik er nog niet mee gehad. Ik ben een aantal keer op en neer gereden naar de Iphone winkel terwijl Micheal op Rory paste - Whoops -. Na veel gedoe heb ik nu - weer - een nieuwe Iphone en hopelijk blijft deze werken! In de avond ben ik Domino's pizza gaan eten met Raphael - ja hier hebben ze gluten vrije pizza's!!! - en zaterdag 14 september was het zo ver....
DEFQON 1 Australia! Wat hebben we hier met z'n allen naar uitgekeken! Ik ben absoluut geen hardstyle type, maar zaterdag was ZO GAAF! In de ochtend heb ik me bij Irene klaargemaakt en mijn gezicht - rood, wit, blauw - geschminkt. Ik had niet verwacht dat ik de enige zou zijn die dit zou doen, toch was dit wel zo - wat ik erg leuk vond! Rond een uur of 1 zaten Irene, Danielle en ik in de trein naar centraal en vanaf centraal zijn we samen met Nicky naar Penrith gegaan waar Defqon plaatsvond (een uur met de trein). Je kon direct zien wie Nederlanders waren want de meeste hadden ook echt iets oranje aangetrokken. Wij Nederlanders hadden geluk omdat het een Nederlands concept is van QDance, konden wij voor 20 dollar naar binnen in plaats van 160$ wat de andere mensen moesten betalen. Eenmaal aangekomen in Penrith was alles zo goed geregeld!!! Er stonden tientallen bussen klaar om ons naar het festival te vervoeren en we hoefde nergens te wachten. Toen we bij Defqon aankwamen stonden er op elke hoek polities met politie honden om te zoeken naar drugs. Ondanks dat drugs niet toegelaten was op het terrein kon je toch wel zien dat enkele mensen wat gebruikt hadden. Gisteren stond er een artikel op het internet waarin te lezen was dat veel mensen de drugs namen voordat ze bij Defqon waren. Hierdoor waren er enkele mensen opgenomen in het ziekenhuis omdat ze een overdosis genomen hadden, ook is er een 23 jarige jongen aan drugs overleden op het festival. Verder hadden we heel erg geluk met het weer. De voorspelling was dat het zou gaan regenen maar er is geen druppeltje uit de lucht gevallen, het was zelfs aangenaam warm. Ik had voor 40$ aan muntjes gekocht, maar achteraf had ik geen geld hoeven uitgeven. Het was namelijk zo dat wanneer je lege blikjes inleverd je korting/gratis drinken kon krijgen. Aangezien ik geen alcohol dronk en steeds vier lege afval blikjes vond en inleverde kon ik gratis cola en water krijgen - ideaal. We hebben tot het einde als gekken lopen springen, zingen en feesten. Wat was het gaaf om deel uit te maken van dit festival - waar 18 000 mensena aanwezig waren -. Het gaf me zoveel energie! Ik weet nu ook zeker dat ik vaker naar zulke feesten zou willen gaan, en nee, je hebt er echt geen alcohol of drugs voor nodig mensen! Toen het feest afgelopen was zijn we weer met de bus en trein naar de stad gegaan. Alles verliep soepel: geen overvolle bussen of treinen, geen ruzies, geen gedoe, helemaal niks! Irene, Danielle en ik waren vastberaden om in de stad nog door te feesten! Zo zijn we nog naar een backpackers bar 'Scary Canary' gegaan. Ik had nog altijd mijn schmink op mijn gezicht, waardoor ik wel veel aandacht kreeg van iedereen. Mensen maakte zelfs foto's van mij en er werd gevraagd of ze een 'snapchat' naar vrienden mochten sturen - te grappig! Met z'n drieen zijn we nog los gegaan in de bar totdat het ging sluiten. Na sluitingstijd hebben we nog een drankje gedronken met het personeel van Scary Canary en om 6 uur 's ochtends was het toch echt tijd om te gaan slapen! Jeetje mina, wat een top dag was dit zeg!!!!!! Loved it!
Ik was bij Irene blijven slapen en zondag hebben we vrij weinig gedaan, wat een spierpijn hebben wij nu. We hebben maar enkele uurtjes geslapen en zijn samen gaan lunchen - Ronan Keating was bij ons om de hoek, helaas misgelopen - . In de avond heb ik nog wat spullen opgehaald bij Sandra en gedag gezegd. Ondanks dat ik deze meiden zeker allemaal nog ga zien, kreeg ik toch wel tranen in mijn ogen dit weekend. Het afscheid nemen komt nu zo dichtbij - echt vreselijk.
Nu is het maandag en is mijn laatste weekje met de familie ingegaan, wat was dit een ongelofelijke ervaring zeg. En wat baal ik dat ik gedag moet gaan zeggen, Sydney moet gaan verlaten, terwijl ik hier nog helemaal niet aan toe ben. Ik wil nog niet weg, ik wil geen afscheid nemen en ik wil al helemaal niet gaan piekeren wat ik hierna moet gaan doen. Deze laatste 6 maanden zijn zo ongelofelijk gaaf geweest en ik ben hier super gelukkig! Met pijn in mijn hart moet ik dit straks laten gaan. I love this lifestyle <3.
-xxx- Marcella
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
