Sightseeing - Sydney
Blijf op de hoogte en volg Marcella
04 April 2013 | Australië, Bondi
Hallo!
De laatste keer dat ik schreef was ik hier net een week. Ik had toen nog niet veel gezien en pas twee uitjes met de familie gemaakt. Ondertussen ben ik hier al bijna een maand en heb ik al wat mensen leren kennen.
De eerste keer dat ik twee Nederlandse meiden ging ontmoeten op het strand was twee weken geleden. We spraken bij Balmoral beach af, dit is een prachtig strand - maar ach, waar is het niet prachtig?! :p - Stacey had mij daar afgezet omdat ze toch die richting op moest. Onderweg ging ik een buskaart kopen, om later die dag zelf terug naar huis te kunnen. Van het strand naar huis zou zo'n 3 -5 zones zijn. Ik kocht een strippenkaart van 10 voor 30 dollar. Dus elke keer dat ik een bus in zou stappen zou dit me 3 dollar kosten. Zelfs als je 4 keer moest overstappen dan moest je 4x een stempel hebben. Ik vond dit erg duur en ook niet logisch. Want koos je voor 2 bussen - zelfde afstand - dan hoef je maar twee stempels. Het gaat dus meer per bus dan per afstand. Anyway.. ik kwam bij het strand aan en vertelde Ilona dat ik net een buskaart had gekocht voor 30 dollar. Zegt ze tegen mij dat dit niet de slimste optie was. Zij en andere au pairs kopen namelijk de goedkoopste optie: 1 zone met studentenkorting voor 8,80 dollar. Dit is zo'n 3, bijna 4 keer goedkoper. Ze zei dat er in de bus nauwelijks tot niet gecontroleerd wordt en dat je de kaart zelf door een machine moest halen. Haar host familie had verteld dat in de afgelopen jaren zij nog geen enkele keer gecontroleerd waren en je dus een stuk goedkoper kunt reizen. Dus na een leuke dag te hebben gehad en afgesproken te hebben dat ik ook kaartjes ging kopen voor de koningsdag in Sydney was het tijd om naar huis te gaan rond een uur of 3. Ik moest de bus van Mosman naar Chatswood en van Chatswood naar Lindfield hebben. Toen ik eenmaal in Chatswood aankwam had ik een goedkopere bussenkaart gehaald. Nu gebruik ik deze voor korte afstanden en mijn 30 dollar kaart voor de langere trajecten - ik hoop alleen dat ik niet 'gepakt' word, want dan wordt het een duur grapje, en ik weet niet of het helpt om voor domme tourist te spelen - . Eenmaal in Chatswood had ik geen flauw idee waar mijn bus te vinden was. Ik was hier immers nog nooit geweest en echt duidelijk aangegeven was het ook niet. Ik heb er een uur rondgelopen en aan verschillende chauffeurs gevraagd waar ik moest zijn. Maar allen zeiden wat anders en hielpen me niet echt verder. Uiteindelijk had ik de halte zelf gevonden maar was de bus net weg - kon ik nog een uur wachten -.
Ik ben ook met een Duits meisje – Isabell - naar Paddington geweest. Daar was namelijk een markt, wat me gezellig leek. In eerste instantie had ik met een Frans meisje afgesproken om naar het Operahouse te gaan. Maar ze bleek onbetrouwbaar te zijn, aangezien ze niet op de afgesproken tijd naar de stad kwam. In Paddington had ik Vans – schoenen – gekocht en een sport shirtje aangezien ik vanaf 8 april Pilates ga doen in Lindfield. Na onze wandeltocht door Paddington zijn we nog naar de stad – Sydney – geweest en hebben we sushi gegeten als lunch. Rond een uur of 3 hadden we het wel weer gezien en zijn we naar huis gegaan.
27 Maart zijn de ouders van Micheal in Sydney aangekomen vanuit Tasmania. Heather en Gerald. Zij waren ook heel erg aardig. Ze zijn een weekje bij ons gebleven om Pasen met ons te vieren. Vrijdag 29 maart zijn we met de familie naar een ‘Dutch Fair’ geweest in St Marys. Dit was zo’n 45 minuten rijden land in waards. Ik had er meer van verwacht. Het was erg klein met een aantal kraampjes met Nederlands eten: oliebollen, frikandellen, kroketten en haringen. Ze lieten zien hoe klompen worden gemaakt en binnen waren een aantal amateur ‘dance acts’ – die echt heel erg slecht waren -. Er was ook een supermarktje met etensware, ik heb vlokken gekocht voor op mijn crackers, dropjes en stroopwafels om uit te delen. De prijs was niet veel duurder dan in Nederland, dit was positief. Terwijl ik daar was, belde ik papa op om te vragen of ik iets mee kon nemen voor hem. Na dit telefoongesprek kwam een Nederlands meisje – Irene – die ik al eerder gesproken had op Facebook naar me toe. We hadden elkaar nog nooit in het echt gezien maar het was grappig dat we elkaar op deze manier hadden ontmoet. Ze vertelde dat ze dit weekend in Bondi te vinden was en als ik zin had konden we samen wat gaan doen. Dit vond ik een goed idee.
Die zaterdag (30 maart) ben ik naar Bondi beach gegaan met de trein en de bus – dit duurde 2 uur -. Eigenlijk zou ik naar een Easter Show gaan in het Olympic Park van Sydney maar de mensen met wie ik zou gaan hadden allemaal afgezegd – nice, not. -. Daarom had ik deze dag ingeruild voor een heerlijke dag aan het strand. Bij aankomst gingen we eerst lunchen. Ik had een fruitsalade gekocht – heerlijk met warm weer - . Eenmaal op het strand zelf hadden we een ‘bodyboard’ gehuurd voor 30 dollar (zie foto’s op facebook). Dit was echt super gaaf en we hebben ons hier de hele dag mee vermaakt. Het water was ook lekker verfrissend en helder blauw! Er was een lekker zonnetje en het is zeker voor herhaling vatbaar!
Zondag 31 maart gingen Stacey, Micheal, Rory, Heather en Garold lunchen @ Palm Beach – ook zo’n 40 minuten rijden van ons vandaan – ik mocht mee maar ze zeiden dat het best prijzig was. Ik zei dat ik het lunchen oversloeg en ondertussen dat zij aan het eten waren een wandeling ging maken. In de verte zag ik een vuurtoren. Vastberaden wilde ik daarheen wandelen. Het was best een eindje lopen door de bergen heen in het warme weer, maar eenmaal onderweg wilde ik niet omdraaien. Toen ik eenmaal bij de vuurtoren aangekomen was, viel het lopen wel mee. Ik denk dat ik er 40 minuten over had gedaan om van beneden naar boven te gaan. Boven was er een mooi uitzicht op zowel Palm Beach als Barrenjoey beach. De zon scheen op het water waardoor het een glinsterend effect had. Heel lang kon ik niet boven blijven want het lunchen zou maar twee uurtjes duren. Na een aantal foto’s te hebben gemaakt ging ik daarom weer naar beneden. ’S Ochtends was het best fris, waardoor ik in een lange broek, blouse en jackje naar boven was gelopen. Dit was totaal niet nodig want ondertussen was het zo’n 25 graden geworden – zweten dus -.
Maandag 1 april. Doordat de Au Pair in het weekend hadden gezegd dat ze toch niet naar de Easter Show gingen (Big happening in Sydney) had ik dus niemand meer om mee te gaan – Boehoehoeee -. Voor mij was dit geen drama want ik ben ook alleen naar Australie gekomen en je loopt vanzelf wel mensen tegen het lijf. Stacey vond het echter niets om mij alleen te laten gaan, dus in eerste instantie had ze voorgesteld om met mij mee te gaan. Maar van het weekend was ze uit met vrienden en toen was er een vriendin uit Engeland die ook naar de Easter Show wilde. Dus Stacey had een blinddate met die meisje geregeld. Ofja meisje.. ze is 31 haha en heet Pavla. Toen ik haar op het treinstation ontmoette zag ik direct dat ik het met haar ging vinden. Ze was helemaal happy, enthousiast en super gezellig. We hebben samen een leuke dag gehad!
Ondertussen is het alweer donderdag 4 april. Het weer is niet geweldig aangezien het regent en dit ook zo zal blijven de rest van de week. Plannen voor dit weekend zijn er nog niet, maar die zullen er nog wel komen. Daarnaast zijn de volgende 3 weekenden helemaal vol gepland, dus vervelen is er niet bij.
Groetjes!
-XxX-
Marcella
De laatste keer dat ik schreef was ik hier net een week. Ik had toen nog niet veel gezien en pas twee uitjes met de familie gemaakt. Ondertussen ben ik hier al bijna een maand en heb ik al wat mensen leren kennen.
De eerste keer dat ik twee Nederlandse meiden ging ontmoeten op het strand was twee weken geleden. We spraken bij Balmoral beach af, dit is een prachtig strand - maar ach, waar is het niet prachtig?! :p - Stacey had mij daar afgezet omdat ze toch die richting op moest. Onderweg ging ik een buskaart kopen, om later die dag zelf terug naar huis te kunnen. Van het strand naar huis zou zo'n 3 -5 zones zijn. Ik kocht een strippenkaart van 10 voor 30 dollar. Dus elke keer dat ik een bus in zou stappen zou dit me 3 dollar kosten. Zelfs als je 4 keer moest overstappen dan moest je 4x een stempel hebben. Ik vond dit erg duur en ook niet logisch. Want koos je voor 2 bussen - zelfde afstand - dan hoef je maar twee stempels. Het gaat dus meer per bus dan per afstand. Anyway.. ik kwam bij het strand aan en vertelde Ilona dat ik net een buskaart had gekocht voor 30 dollar. Zegt ze tegen mij dat dit niet de slimste optie was. Zij en andere au pairs kopen namelijk de goedkoopste optie: 1 zone met studentenkorting voor 8,80 dollar. Dit is zo'n 3, bijna 4 keer goedkoper. Ze zei dat er in de bus nauwelijks tot niet gecontroleerd wordt en dat je de kaart zelf door een machine moest halen. Haar host familie had verteld dat in de afgelopen jaren zij nog geen enkele keer gecontroleerd waren en je dus een stuk goedkoper kunt reizen. Dus na een leuke dag te hebben gehad en afgesproken te hebben dat ik ook kaartjes ging kopen voor de koningsdag in Sydney was het tijd om naar huis te gaan rond een uur of 3. Ik moest de bus van Mosman naar Chatswood en van Chatswood naar Lindfield hebben. Toen ik eenmaal in Chatswood aankwam had ik een goedkopere bussenkaart gehaald. Nu gebruik ik deze voor korte afstanden en mijn 30 dollar kaart voor de langere trajecten - ik hoop alleen dat ik niet 'gepakt' word, want dan wordt het een duur grapje, en ik weet niet of het helpt om voor domme tourist te spelen - . Eenmaal in Chatswood had ik geen flauw idee waar mijn bus te vinden was. Ik was hier immers nog nooit geweest en echt duidelijk aangegeven was het ook niet. Ik heb er een uur rondgelopen en aan verschillende chauffeurs gevraagd waar ik moest zijn. Maar allen zeiden wat anders en hielpen me niet echt verder. Uiteindelijk had ik de halte zelf gevonden maar was de bus net weg - kon ik nog een uur wachten -.
Ik ben ook met een Duits meisje – Isabell - naar Paddington geweest. Daar was namelijk een markt, wat me gezellig leek. In eerste instantie had ik met een Frans meisje afgesproken om naar het Operahouse te gaan. Maar ze bleek onbetrouwbaar te zijn, aangezien ze niet op de afgesproken tijd naar de stad kwam. In Paddington had ik Vans – schoenen – gekocht en een sport shirtje aangezien ik vanaf 8 april Pilates ga doen in Lindfield. Na onze wandeltocht door Paddington zijn we nog naar de stad – Sydney – geweest en hebben we sushi gegeten als lunch. Rond een uur of 3 hadden we het wel weer gezien en zijn we naar huis gegaan.
27 Maart zijn de ouders van Micheal in Sydney aangekomen vanuit Tasmania. Heather en Gerald. Zij waren ook heel erg aardig. Ze zijn een weekje bij ons gebleven om Pasen met ons te vieren. Vrijdag 29 maart zijn we met de familie naar een ‘Dutch Fair’ geweest in St Marys. Dit was zo’n 45 minuten rijden land in waards. Ik had er meer van verwacht. Het was erg klein met een aantal kraampjes met Nederlands eten: oliebollen, frikandellen, kroketten en haringen. Ze lieten zien hoe klompen worden gemaakt en binnen waren een aantal amateur ‘dance acts’ – die echt heel erg slecht waren -. Er was ook een supermarktje met etensware, ik heb vlokken gekocht voor op mijn crackers, dropjes en stroopwafels om uit te delen. De prijs was niet veel duurder dan in Nederland, dit was positief. Terwijl ik daar was, belde ik papa op om te vragen of ik iets mee kon nemen voor hem. Na dit telefoongesprek kwam een Nederlands meisje – Irene – die ik al eerder gesproken had op Facebook naar me toe. We hadden elkaar nog nooit in het echt gezien maar het was grappig dat we elkaar op deze manier hadden ontmoet. Ze vertelde dat ze dit weekend in Bondi te vinden was en als ik zin had konden we samen wat gaan doen. Dit vond ik een goed idee.
Die zaterdag (30 maart) ben ik naar Bondi beach gegaan met de trein en de bus – dit duurde 2 uur -. Eigenlijk zou ik naar een Easter Show gaan in het Olympic Park van Sydney maar de mensen met wie ik zou gaan hadden allemaal afgezegd – nice, not. -. Daarom had ik deze dag ingeruild voor een heerlijke dag aan het strand. Bij aankomst gingen we eerst lunchen. Ik had een fruitsalade gekocht – heerlijk met warm weer - . Eenmaal op het strand zelf hadden we een ‘bodyboard’ gehuurd voor 30 dollar (zie foto’s op facebook). Dit was echt super gaaf en we hebben ons hier de hele dag mee vermaakt. Het water was ook lekker verfrissend en helder blauw! Er was een lekker zonnetje en het is zeker voor herhaling vatbaar!
Zondag 31 maart gingen Stacey, Micheal, Rory, Heather en Garold lunchen @ Palm Beach – ook zo’n 40 minuten rijden van ons vandaan – ik mocht mee maar ze zeiden dat het best prijzig was. Ik zei dat ik het lunchen oversloeg en ondertussen dat zij aan het eten waren een wandeling ging maken. In de verte zag ik een vuurtoren. Vastberaden wilde ik daarheen wandelen. Het was best een eindje lopen door de bergen heen in het warme weer, maar eenmaal onderweg wilde ik niet omdraaien. Toen ik eenmaal bij de vuurtoren aangekomen was, viel het lopen wel mee. Ik denk dat ik er 40 minuten over had gedaan om van beneden naar boven te gaan. Boven was er een mooi uitzicht op zowel Palm Beach als Barrenjoey beach. De zon scheen op het water waardoor het een glinsterend effect had. Heel lang kon ik niet boven blijven want het lunchen zou maar twee uurtjes duren. Na een aantal foto’s te hebben gemaakt ging ik daarom weer naar beneden. ’S Ochtends was het best fris, waardoor ik in een lange broek, blouse en jackje naar boven was gelopen. Dit was totaal niet nodig want ondertussen was het zo’n 25 graden geworden – zweten dus -.
Maandag 1 april. Doordat de Au Pair in het weekend hadden gezegd dat ze toch niet naar de Easter Show gingen (Big happening in Sydney) had ik dus niemand meer om mee te gaan – Boehoehoeee -. Voor mij was dit geen drama want ik ben ook alleen naar Australie gekomen en je loopt vanzelf wel mensen tegen het lijf. Stacey vond het echter niets om mij alleen te laten gaan, dus in eerste instantie had ze voorgesteld om met mij mee te gaan. Maar van het weekend was ze uit met vrienden en toen was er een vriendin uit Engeland die ook naar de Easter Show wilde. Dus Stacey had een blinddate met die meisje geregeld. Ofja meisje.. ze is 31 haha en heet Pavla. Toen ik haar op het treinstation ontmoette zag ik direct dat ik het met haar ging vinden. Ze was helemaal happy, enthousiast en super gezellig. We hebben samen een leuke dag gehad!
Ondertussen is het alweer donderdag 4 april. Het weer is niet geweldig aangezien het regent en dit ook zo zal blijven de rest van de week. Plannen voor dit weekend zijn er nog niet, maar die zullen er nog wel komen. Daarnaast zijn de volgende 3 weekenden helemaal vol gepland, dus vervelen is er niet bij.
Groetjes!
-XxX-
Marcella
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
