Het gevoel dat ik hier woon

Hoi hoi, daar ben ik weer.

Ondertussen zijn we weer twee weken verder. Ik begin hier wel aan mijn leventje te wennen, soms voelt het alsof ik hier gewoon woon. Het weer is de afgelopen weken niet geweldig geweest. Ik heb geen enkele dag kunnen zwemmen of naar de zee kunnen gaan, dat is wel balen. Toch heb ik me elke dag kunnen vermaken, er is geen dag dat ik me echt heb verveeld.

Ik ga eens terug naar vrijdag 15 februari, in de middag ben ik bij Roxy en Tash geweest in Southport. ’s Avonds kwamen namelijk vrienden uit Kuraby naar de Gold Coast. Een jongen (Jerry) die vorige week op de verjaardag van Natasha was vroeg of ik met hem uiteten wilde gaan. Dat was nog eens een confronterde vraag, maar omdat ik hier voor mijn plezier ben en hem had verteld dat ik dat best als vrienden wilde doen heb ik ja gezegd. Ik had het heft in handen genomen en had een super mooi restaurant genaamd Saks gevonden en gereserveerd @ Marina Mirage. Dit was aan de haven met mooie bootjes en een mooie skyline met alle lichtjes. Het zag er ook echt luxe uit, ik voelde me bijna schuldig om dat restaurant uit te hebben gezocht; gelukkig was het betaalbaar. Na het eten gingen we met de taxi terug naar Tash en Roxy waarna ik met Roxy nog Jerrys vrienden had bezocht @ Surfers. Rond 12u ’s avonds was het dan toch echt tijd om naar huis te gaan want zaterdag had ik mijn eerste – en enige – werkdag. Ik ging een prachtig huis poetsen in Mount Tamborine. Het was echt een droomhuis met super veel land, een prachtige omgeving, zwembad en veel kamers. In 8 uurtjes toch 160 dollar verdiend, dus dat was wel fijn. De zondag had ik bij Tash doorgebracht met films en gluten-vrije pizza’s. Een top weekendje dus!

Van de week erna kan ik eigenlijk weinig herinneren. Alleen dat ik nog een poging gedaan had om werk te zoeken, maar dit was geen succes. Werk vinden aan de Gold Coast is sowieso moeilijk en al helemaal als je naar tijdelijk werk opzoek bent. Daarnaast moet je ook nog oppassen op miscommunicaties. Net zoals ik gesoliciteerd had voor ‘hostess for private functions’. Ik dacht dat dit catering werk was op prive feestjes of dergelijke. Maar dat je daarbij halfnaakt rond moest lopen, wist ik niet. Gelukkig konden papa en Ingrid dit mij optijd vertellen voordat ik een proefdag ging draaien, hahah. Voor het weekend van 22 februari zou ik met Daphne opstap gaan in Brisbane. We waren alleen te laat met een hostel/hotel zoeken. Alles zat bomvol, blijkbaar was er een festival waardoor we nergens meer terecht konden. Om toch nog wat te doen in het weekend ben ik zaterdag met Natasha naar Jerry gereden voor een Movie Night (al hebben we geen fllms gezien :p). Patty, een vriend vaan Jerry was er ook. Samen zijn we met hen en Jerry’s zus Katarina sushi gaan eten. Hij heeft een erg leuke zus, dus dit was gezellig. Natasha wilde graag dat ik nog iets van Brisbane zag, dus we hadden besloten om naar Mount Cootha te gaan. Ik was degene die reed, en het was de eerste keer dat ik in de bergen reed. Gelukkig ging dit wel goed, het duurde echter een tijdje voordat we er waren omdat we door Brisbane city heen moesten rijden. En als je eenmaal de verkeerde afslag neemt – en er veel eenrichtingsverkeer is – kon ik een aantal rondjes rijden voordat ik de goede afslag nam. Uiteindelijk hebben we tot een uur of 11-12 van het prachtige uitzicht kunnen genieten, het was gelukkig droog. We zijn daarna terug naar Kuraby gereden waar we bij Jerry hadden geslapen. De volgende ochtend moest Jerry al vroeg in de ochtend werken en zijn ik en Tash weer naar huis – Southport – gereden.

Dinsdag 26 maart hebben Roxy en Gab mij mee naar Seaworld genomen. Omdat dit een verassing was had ik mijn fotocamera niet bij me. Het weer was niet geweldig, maar omdat Roxy in Seaworld werkt had ze gratis entree kaartjes. Ik vond het leuk om het park te hebben gezien. Het was immers alweer 10 jaar geleden dat ik daar geweest was. We hebben een dolfijnen en zeeleeuwen show gezien. Daarnaast was er ook een show met jongens op een soort jetsky’s die kunstjes deden. Oh, en ik heb toen iets gezien wat ik niet eens wist dat bestond. Een jongen had net als een superheld 2 grote... uhm... kannen op zijn rug waar water uitkwam. Maar de druk van het water was zo hoog dat hij dus als een superheld door de lucht vloog boven het water. Dat was erg indrukwekkend, echt gaaf! We zijn er de hele dag geweest tot een uur of 5, daarna vroeg Tash of we weer naar Jerry wilde gaan. Aangezien het wel gezellig is met hem, vond ik dat prima. Daarnaast was er een vriend van hen terug uit Amerika: Forde, die zij graag wilde zien, De dag erna zijn Natasha en ik naar Brisbane geweest. Met Natasha’s verjaardag had Sidney iets laten liggen in het hotel waar zij verbleven. Omdat Sidney dacht dat het een goed kledingstuk was, zijn we dit op gaan halen. Bleek het een goedkope slobber broek te zijn -.-, tijd en geld verspilling. Anyway, Natasha moest naar het ziekenhuis in Brisbane om met haar dokter te praten over haar nieren. Aan het einde van de middag gingen we naar huis want s avonds gingen Sidney en ik thuis eten en ik moest koken. Het weer was alleen verschrikkelijk! Sidney’s ruitenwissers zijn niet de best, waardoor ik weinig zag terwijl ik aan het auto rijden was. Het regende zo hard, dat ik me een uur lang echt goed moest focussen. Gelukkig is het helemaal goed gekomen, maar een klein beetje eng vond ik het wel. Donderdag ben ik lekker thuis geweest en heb ik Stacey (mijn host moeder in Sydney) nog gesproken via de telefoon. Ze kijken er naar uit om mij zondag te ontvangen en vroegen of ik het goed vond als ik dinsdag al meteen alleen zou oppassen. Dit vind ik prima. Ohja. Omdat ik dinsdag de vader en Nederlandse stiefmoeder van Jerry had gezien vroegen zij of ik zin had om vrijdag bij hen wilde komen eten. Achja, waarom niet dacht ik. Het was allemaal leuk en gezellig, dus ik had er wel zin in! Ik vond het wel ‘toevallig’ dat ik zo in aanraking kwam met een andere Nederlander. Daarom ben ik vrijdag weer met de trein zijn richting opgegaan om bij hen te komen eten. Zijn zus had gluten-vrije pasta gekookt wat erg goed smaakte. Daarnaast had ik voor de eerste keer in mijn leven echt lekkere rode wijn gedronken! Ik was daar verbaasd om. Op een of andere manier voelde ik me daar wel thuis. Hij heeft echt een super aardige en leuke familie. Zaterdag ben ik ook nog bij Jerry geweest en hebben we rondgehangen met zijn vrienden. In de middag heb ik de trein gepakt naar Brisbane City want Daphne, ik en Rozanne (alle 3 Nederlands) hadden een hotel gereserveerd (the Meriton) omdat we opstap gingen! We zouden eerst om 3 uur afspreken, maar omdat het weer zo slecht was is dit 5 uur geworden. We liepen naar het hotel en hadden onze spullen afgezet. Ik had bij de resevering gevraagd om een kamer te krijgen op een hoge verdieping, en waar zaten we? We zaten in het hoogste gebouw van Brisbane op de eeste verdieping. Een beetje teleurgesteld dus! Echt typisch, maar goed. We zijn vervolgens naar de supermarkt gelopen in de regen om kangaroo hamburgers en brood te kopen. Daarnaast konden de wijn ook niet ontbreken. We hebben samen lekker gekookt en ons klaargemaakt voor de avond. Het regende echter nog steeds. Daphne kwam met het idee om eventueel de taxi te nemen. Ik wist dat Fortitude Valley maar 300-400 meter van ons vandaan zou moeten zijn, maar met dit weer en geen idee te hebben waar we heen moesten lopen was dat wel een goed idee. Bij de receptie zeiden ze dat dit zo’n 10 dollar zou kosten. Er was echter geen rekening gehouden met de ‘one-way’ straten en het feit dat er een festival was waardoor het super druk was. Op de straat lagen zoveel schoenen van mensen die naar het festival waren geweest. De mensen die er vandaan kwamen zaten ook helemaal onder de modder. Dit was wel grappig om te zien. Maar terug naar de taxi, de taxi had ons opgehaald maar wist niet waar Cloudland was. Dit is een van de meest populaire clubs, dus we dachten waar komt hij vandaan? Terwijl we aan het rijden zijn begin ik tegen die jongeman aan te lullen. En de teller van de taxi begon al aardig op te lopen. Nu had ik het met mijn charmes voor elkaar gekregen dat hij de teller op stop zette. Echt geniaal. Dus dat heeft ons wat geld bespaard. We hadden samen een leuke avond gehad in de stad en voordat we terug waren in het hotel waren we half 4. Het was de eerste avond dat ik echt alcohol heb kunnen drinken, waardoor ik dat wel heb gevoeld. Na 5 uurtjes slaap was het tijd om op te staan en uit te checken. Ik ben na dit avontuur weer naar Natasha gegaan. Ik was alleen zo brak dat ik pizza’s en friet heb gegeten en vooral veel had geslapen. Verder is er niet zo veel meer gebeurd. Zoals jullie kunnen lezen vermaak ik me wel. Ik ben erg blij en dankbaar dat ik tot nu toe hele aardige en leuke mensen heb leren kennen om mijn tijd mee door te brengen. Als ik hen niet had gehad, dan had ik me gruwelijk verveeld.

Nu is het zondag zo ver, ik ga naar Sydney toe. Ik hoop dat ik een super leuke tijd zal hebben en dat het dit keer wel goed zal gaan. Hopelijk heb ik internet en kan ik jullie over een week vertellen hoe het in Sydney is.

-xXx-
Marcella