Nationaal park, Westpunt en leguanen doodrijden
Blijf op de hoogte en volg Marcella
06 Mei 2014 | Curaçao, Willemstad
Maandag 28-04-14
Pff maandag! Wat een drukke dag was dit als ik hier aan terug denk. Teun en ik hebben die dag enorm veel gedaan en gezien, eigenlijk te veel. Het was ook de dag dat ik mijn dag niet helemaal had. Laat ik beginnen bij het begin. Op de planning stond om naar het meest noordelijke punt te rijden - wat Westpunt heet, waar is de logica? Daarnaast wilde we ook naar het Nationaal park Shete Boka, de kleine Knip en grote Knip plus nog ergens zwemmen en dat in een middag tijd. Mijn wekker stond om half 8 zodat ik Nicole kon wegbrengen naar werk. Echter was ik zo moe dat ik mijn wekker op snooze had gezet en daardoor pas wakker werd toen ik de voordeur hoorde dicht gaan. Dit betekende dat ik te voet naar Nicole haar werk moest om de auto op te halen. Dit deed ik met de verkeerde schoenen want de blaren stonden direct op mijn hakken toen ik aankwam bij Cabana. Hier werd ik meteen al minder vrolijk van. Vervolgens heb ik Teun opgehaald en zijn we begonnen aan onze toeristische route. Het autorijden zelf vind ik altijd leuk, dus daar zit ik nooit mee. We kwamen bij het park aan, betaalde onze entree en gingen met de plattegrond op onderzoek uit. Onze insteek was om alleen de highlight te bezoeken: Boka Pistol. Om een indruk te geven van het park: het is gelegen naast het water en wat het indrukwekende is om te zien is dat het water met een enorme klap tegen de rotsen aan spat en het vervolgens meters de lucht in vliegt. Wij op onze slippers over de stenen heen lopen en klimmen, want ach wat maakt het uit voor zo'n korte wandeling? Naja, we hebben er zo'n 3 uur rond gewandeld! Uiteindelijk vonden we dat we alles maar moesten bekijken omdat we er nu toch waren. Zo was er ook een Natuurlijke brug die erg bekend is waar we heen liepen. Deze bleek achteraf gewoon met de auto bereikbaar te zijn, zucht. De uiteindelijke highlight waarvoor we kwamen was helemaal te vinden aan het einde van het park die we het laatste vonden. Het was met de auto te bereiken via een zandpad met allemaal gaten in de weg en waarbij je stijle heuvels op en af moest. Er waren ook stukken die erg smal waren en waarbij er allemaal prikkels langs de weg stonden die dan heerlijk langs de auto afschuurde en langs het gezicht vanTeuntje omdat haar raam open stond en ik uiteindelijk liever had dat ze in haar gezicht terecht kwamen dan in die van mij - nee, dat ging toch echt perongeluk. Op een gegeven moment was ik helemaal klaar met het park, ik was moe en die hitte hielp ook niet mee. We hebben vervolgen een lekker koud flesje water gehaald en zijn verder gereden. De volgende stop was West Punt via het meest oosterlijke punt Watamula. We hebben een duik genomen bij Playa Kalki, zijn voor Teuntje haar foto nog langs de Kleine Knip en Grote knip gereden en zijn daarna naar huis gegaan omdat ik niet met Nicole had gecommuncieerd of ik haar van haar werk moest ophalen en ik de sleutel had van haar kamer. Onderweg heb ik mezelf nog een enorm schuldgevoel gegeven omdat ik als dierenliefhebber twee hele grote leguanen heb dood gereden en daarna bijna een overstekende geit had aangereden. Wat was ik blij toen ik 's avonds heerlijk in mijn bedje lag en deze dag achter me kon laten.
Dinsdag 29-04-14
Op dinsdag hebben Teun en ik het heerlijk rustig aan gedaan. In de ochtend zijn we naar Kokomo beach gegaan via mijn oppasadres en Sint Michielsbaai. Ik wilde graag weten waar mijn oppasadres precies was zodat ik voor volgende week wist hoe ik er alleen kon komen. De routebeschrijving had ik van te voren op een stuk papier geschreven en aan de hand van de uitleg hadden we het gemakkelijk kunnen vinden. Het is zo'n 20-25 minuten vanaf ons huis, dus goed te doen. Vlakbij hun huis (Marc en Marielle) kun je naar Kokomo beach rijden. Terwijl we onderweg waren keek ik links uit mijn raam naar een plas water, ik keek nog een keer, en wat zag ik? Een hele groep flamingo's. Ik vind het zo bijzonder dat je hen gewoon in de natuur hier tegen kunt komen. Ik stopte direct de auto en ging vervolgens opzoek naar een weg om er dichterbij te kunnen komen. Teuntje en ik liepen heel erg langzaam en voorzichting hun kant op, verder was er helemaal niemand rondom die baai aanwezig. Toch hadden die flamingo's in de gaten dat we op hun af liepen waardoor ze al gauw weg vlogen. We hebben ze nog wel op de foto kunnen zetten #happy. We vervolgde onze weg naar Kokomo - Vearsenbaai - waar we de hele dag lui hebben gelegen. Ondanks dat Teun lekker bruin wilde worden in de zon, ben ik de schaduw op gaan zoeken. Je verbrand hier zo snel en daar heb ik totaal geen zin in. Ook mijn factor 50 zonnebrand kan dit niet voorkomen. Rond een uur of 17u vond ik het wel mooi geweest en zijn we terug naar huis gegaan. We hebben Nicole opgehaald en zijn met enkele collega's van haar gaan eten bij het Plein Cafe om half 9. Rond een uur of 12 lagen we op bed want woensdag 30 april gingen we naar Klein Curacao!! Whoop whoop.
Story will be continued.
Pff maandag! Wat een drukke dag was dit als ik hier aan terug denk. Teun en ik hebben die dag enorm veel gedaan en gezien, eigenlijk te veel. Het was ook de dag dat ik mijn dag niet helemaal had. Laat ik beginnen bij het begin. Op de planning stond om naar het meest noordelijke punt te rijden - wat Westpunt heet, waar is de logica? Daarnaast wilde we ook naar het Nationaal park Shete Boka, de kleine Knip en grote Knip plus nog ergens zwemmen en dat in een middag tijd. Mijn wekker stond om half 8 zodat ik Nicole kon wegbrengen naar werk. Echter was ik zo moe dat ik mijn wekker op snooze had gezet en daardoor pas wakker werd toen ik de voordeur hoorde dicht gaan. Dit betekende dat ik te voet naar Nicole haar werk moest om de auto op te halen. Dit deed ik met de verkeerde schoenen want de blaren stonden direct op mijn hakken toen ik aankwam bij Cabana. Hier werd ik meteen al minder vrolijk van. Vervolgens heb ik Teun opgehaald en zijn we begonnen aan onze toeristische route. Het autorijden zelf vind ik altijd leuk, dus daar zit ik nooit mee. We kwamen bij het park aan, betaalde onze entree en gingen met de plattegrond op onderzoek uit. Onze insteek was om alleen de highlight te bezoeken: Boka Pistol. Om een indruk te geven van het park: het is gelegen naast het water en wat het indrukwekende is om te zien is dat het water met een enorme klap tegen de rotsen aan spat en het vervolgens meters de lucht in vliegt. Wij op onze slippers over de stenen heen lopen en klimmen, want ach wat maakt het uit voor zo'n korte wandeling? Naja, we hebben er zo'n 3 uur rond gewandeld! Uiteindelijk vonden we dat we alles maar moesten bekijken omdat we er nu toch waren. Zo was er ook een Natuurlijke brug die erg bekend is waar we heen liepen. Deze bleek achteraf gewoon met de auto bereikbaar te zijn, zucht. De uiteindelijke highlight waarvoor we kwamen was helemaal te vinden aan het einde van het park die we het laatste vonden. Het was met de auto te bereiken via een zandpad met allemaal gaten in de weg en waarbij je stijle heuvels op en af moest. Er waren ook stukken die erg smal waren en waarbij er allemaal prikkels langs de weg stonden die dan heerlijk langs de auto afschuurde en langs het gezicht vanTeuntje omdat haar raam open stond en ik uiteindelijk liever had dat ze in haar gezicht terecht kwamen dan in die van mij - nee, dat ging toch echt perongeluk. Op een gegeven moment was ik helemaal klaar met het park, ik was moe en die hitte hielp ook niet mee. We hebben vervolgen een lekker koud flesje water gehaald en zijn verder gereden. De volgende stop was West Punt via het meest oosterlijke punt Watamula. We hebben een duik genomen bij Playa Kalki, zijn voor Teuntje haar foto nog langs de Kleine Knip en Grote knip gereden en zijn daarna naar huis gegaan omdat ik niet met Nicole had gecommuncieerd of ik haar van haar werk moest ophalen en ik de sleutel had van haar kamer. Onderweg heb ik mezelf nog een enorm schuldgevoel gegeven omdat ik als dierenliefhebber twee hele grote leguanen heb dood gereden en daarna bijna een overstekende geit had aangereden. Wat was ik blij toen ik 's avonds heerlijk in mijn bedje lag en deze dag achter me kon laten.
Dinsdag 29-04-14
Op dinsdag hebben Teun en ik het heerlijk rustig aan gedaan. In de ochtend zijn we naar Kokomo beach gegaan via mijn oppasadres en Sint Michielsbaai. Ik wilde graag weten waar mijn oppasadres precies was zodat ik voor volgende week wist hoe ik er alleen kon komen. De routebeschrijving had ik van te voren op een stuk papier geschreven en aan de hand van de uitleg hadden we het gemakkelijk kunnen vinden. Het is zo'n 20-25 minuten vanaf ons huis, dus goed te doen. Vlakbij hun huis (Marc en Marielle) kun je naar Kokomo beach rijden. Terwijl we onderweg waren keek ik links uit mijn raam naar een plas water, ik keek nog een keer, en wat zag ik? Een hele groep flamingo's. Ik vind het zo bijzonder dat je hen gewoon in de natuur hier tegen kunt komen. Ik stopte direct de auto en ging vervolgens opzoek naar een weg om er dichterbij te kunnen komen. Teuntje en ik liepen heel erg langzaam en voorzichting hun kant op, verder was er helemaal niemand rondom die baai aanwezig. Toch hadden die flamingo's in de gaten dat we op hun af liepen waardoor ze al gauw weg vlogen. We hebben ze nog wel op de foto kunnen zetten #happy. We vervolgde onze weg naar Kokomo - Vearsenbaai - waar we de hele dag lui hebben gelegen. Ondanks dat Teun lekker bruin wilde worden in de zon, ben ik de schaduw op gaan zoeken. Je verbrand hier zo snel en daar heb ik totaal geen zin in. Ook mijn factor 50 zonnebrand kan dit niet voorkomen. Rond een uur of 17u vond ik het wel mooi geweest en zijn we terug naar huis gegaan. We hebben Nicole opgehaald en zijn met enkele collega's van haar gaan eten bij het Plein Cafe om half 9. Rond een uur of 12 lagen we op bed want woensdag 30 april gingen we naar Klein Curacao!! Whoop whoop.
Story will be continued.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
