Klein Curaçao, Marco Borsato&Teuntje uitzwaaien

Woensdag 30-04-14

Vandaag moesten we vroeg uit de veren, om 07:00 werden Teuntje en ik namelijk opgehaald bij Cabana om naar Klein Curaçao te gaan. Natuurlijk zorgde ik en Teun dat we er optijd stonden, echter waren wij de laatste die werden opgehaald waardoor het busje iets later was. We wilde in het busje stappen maar alleen voorin was nog een plekje met nog een klein tussenzitje. De vrouw had echter haar tas bij dat tussenzitje staan waardoor ik mijn benen zowat tegen Teuntje haar benen moest leggen - niet dat ze even haar spullen verplaatste ofzo. We reden aan, airco op een mega koude stand en de mevrouw zat te bellen en smsen achter het stuur. Top. Eenmaal bij de boot hadden we er super veel zin in. Het was een dagtour inclusief eten en drinken. Ik was wel een beetje zenuwachtig of ik zeeziek zou worden of niet. Er werd verteld dat bij de vorige rit er 15 mensen met hun hoofd overboord zaten omdat ze moesten overgeven. Daar had ik zelf natuurlijk totaal geen zin in. Teun en ik besloten bovenop de boot te gaan zitten. We werden gewaarschuwd dat we er heel nat konden worden. Dat heel nat betekende 'doorweekt' van top tot teen waren we ons niet van bewust. De zee was wild en onze catamaran kletste steeds hard op het water. Elke keer wanneer dit gebeurde kregen wij een volle plents zeewater in ons gezicht. Ondertussen waren er al enkele mensen ziek geworden en ik zat me weer als een aap te gedragen op de boot. Met mijn handen omhoog alsof ik in een achtbaan zat riep ik de hele tijd 'hiehaaaaa' - tot Teun het echt niet meer kon aanhoren. Op een gegeven moment begonnen mijn ogen wel enorm te prikken van het water. Een bemanningslid besloot ons een snorkel te geven. Natuurlijk zag dit er niet uit, maar we hebben wel enorm veel kunnen lachen. Na 1.5u op zee en veel vliegende vissen te hebben gezien waren we dan eindelijk op Klein Curaçao. Er werd verteld dat er schildpadden te zien waren. Ik had natuurlijk mijn waterproof camera meegenomen in het water om dit vast te leggen. En wat gebeurd er op dat moment? Oh ja hoor, op dat moment sneuvelt mijn camera. Na al regelmatig het water in te zijn geweest, besloot hij vandaag niet meer waterdicht te zijn. Dat kon echter de pret niet onderdrukken. We hebben de hele dag in het water gelegen met onze zwemvinnen en snorkels. Ik heb weer zoveel nieuwe vissen gezien en zelfs de schildpadden. Het wereldje onder water is zo mooi! In de middag hadden we lunch op de boot en ook met mij was rekening gehouden, een dikke plus. Na de lunch zijn Teun en ik nog een beetje gaan zwemmen en naar de vuurtoren gelopen die er stond. Rond een uur of half 3 was het tijd om terug te zeilen. Ik had nooit verwacht - na de wilde heenweg te hebben overleeft - dat ik me zo misselijk zou voelen op de terugweg. Eenmaal aan land was ik nog duizilig waardoor ik 's avonds ook geen Koningsdag mee kon gaan vieren. Bounty Adventures krijgt van mij een goede beoordeling. Leuke bemanningsleden, goede service en een leuke tocht!

Op donderdag 1 mei heb ik het rustig aangedaan en is Teun gaan zwemmen met dolfijnen. Op vrijdag zijn we gaan zwemmen bij St. Tropez - nadat Nicole en ik 1.5u bij de bank hebben gewacht, we van het kastje naar de muur zijn gestuurd en uiteindelijk nog geen rekening hebben kunnen openen - en 's avonds naar het feestje van Curaçao gegaan: Full Moon Party! Een collega van Nicole reed waardoor we een keer lekker konden drinken. Het feestje zelf was leuk en het was gezellig. Om 04u wilde ik echter heel graag naar huis want ik was echt moe, dit was het moment dat Nicole en ik onze eerste botsing(figuurlijk) hadden gehad samen maar gelukkig hadden we dit de volgende dag goed uitgepraat en kunnen we er nu grapjes om maken. Zaterdag hebben we heerlijk geluierd op het strand van Zanzi bar, daarna bij het Scampi's restaurant gegeten en uiteindelijk last-minute genoten van het optrede van Marco Borsato. Dit concert had ook een raar staartje doordat er een rockband op het voorprogramma bleek te staan wat voor een erg groot contrast zorgde. De oudere mensen en kinderen zaten met hun vingers in hun oren en een mevrouw voor mij viel zelfs flauw. Er was wel een beetje een Nederlandse sfeer: geklaag, lange gezichten en mensen die het niet konden waarderen als ik 1 keer in het half uur een keer met mijn Nederlandse vlag zwaaide - zucht. Gelukkig werden de mensen al gauw wat vrolijker toen Marco er uiteindelijk was. Ik vond het erg leuk dat ik hem een keer heb kunnen zien! Op zondag 4 mei was het voor Teuntje alweer tijd om haar koffer in te pakken. Ze heeft haar laatste souveniertje gekocht en we hebben haar vervolgens samen op het vliegveld afgezet. Wat vond ik het leuk dat zij was geweest! We hebben zoveel samen kunnen zien en ik weet nu ook beter mijn weg te vinden.

Op maandsg 5 mei begon mijn eerste werkdag met de kids. Hier vertel ik de volgende keer meer over.

Groetjes

-xxx-