De dag is aangebroken - richting Sydney

Hey, how are you?

Op dit moment, 10 maart, zit ik op de bank in een prachtig huis in Lindfield. Ik ben 1.5 uur geleden aangekomen in Sydney. Papa had mij naar het vliegveld gebracht @ The Gold Coast wat maar een half uurtje rijden was – ideaal – Na een ‘soy cappuccino’ te hebben gedronken was het weer tijd om afscheid te nemen. Het voelde heel normaal, omdat je weet dat je maar een uurtje van elkaar verwijderd bent. De vlucht verliep goed, het enige wat jammer was, was dat er een vijf jaar oud jongetje achter mij zat en continu tegen mijn stoel aan het duwen/schoppen was. Daarnaast had zijn moeder ook nog een baby bij die regelmatig aan het huilen was. Was ik blij dat de vlucht maar 1 uur duurde. Het was mijn kortste vlucht ooit. We zaten net in de lucht, of er werd al omgeroepen dat we bijna gingen landen. Toen ik aangekomen was, werd ik opgewacht door Stacey – mijn host mum – samen reden we naar huis en we hebben de hele weg gekletst, dat was positief. Het lijken met erg aardige en leuke mensen. Rory is momenteel nog aan het slapen, maar als hij wakker wordt zal ik hem ontmoeten. Nu mag ik relaxen terwijl Stacey en Micheal bezig zijn in mijn granny flat. Het voelt wel raar om niets te doen, zeker wanneer je net aangekomen bent in een vreemd huis. Dus ik dacht, nu is de tijd om eens een verslag te schrijven. Het weer is ook erg lekker. Ik heb zojuist mijn lange broek en laarzen kunnen inwisselen voor een zomer jurkje.

De laatste dagen voordat ik ging waren ook erg leuk en gezellig. Donderdag 7 maart ben ik met Roxy en Natasha naar Sin City geweest voor een Ladies night. We kregen gratis ‘ standard drinks’ – zoals Rasberry Wodka – gratis tot 12 uur. Daarnaast hadden we gratis entree omdat ik ons op de guestlist had laten schrijven. Een goedkoop avondje dus. Het thema was R&B, ik had eigenlijk mijn jurkje met mijn hakken niet hoeven aantrekken :P. Er was ook een competitie tussen de meiden. Wie het best hun kont kon schudde won 150 dollar. Dat was wel grappig om te zien! Rond een uur of 1 gingen we richting huis, nadat we de security van de club eten hadden gegeven. Roxy’s ID was namelijk verlopen, en dan kom je niet binnen in de clubs. Gelukkig had Natasha hen over kunnen halen door voor te stellen wat McDonalds voor hen te kopen. Hier gingen ze voor 1 keer mee akkoord.

De volgende dag was het vrijdag 8 maart. Natasha moest naar werk en ik kon nog wat langer in bed blijven liggen. Tegen de middag ben ik naar het winkelcentrum gelopen om een cadeautje voor mijn nieuwe familie te kopen en om nog te genieten van een sushi rol. In de middag rond 3 uur zouden we naar Jerry rijden. Tegen die tijd zat ik met smart te wachten op Natasha. Helaas kreeg ik een berichtje dat ze tot 5 moest werken wat zou betekenen dat we pas om 6 uur aan konden rijden. Ik ben wel blij dat ik de laatste tijd zoveel heb gereden. Ik had Natasha’s tas ingepakt en toen zijn we vertrokken. In het begin was Natasha ietsje chagrijnig omdat ze langer moest werken, geen pauze had gehad en ik meteen wilde gaan. Gelukkig was ze al snel bijgedraaid. Eenmaal bij Jerry aangekomen was het erg gezellig. Samen met zijn zus Katarina en Natasha ben ik wat wijn en glutenvrije worstjes voor de BBQ gaan halen. Ik was degene die het moest kopen omdat ik de enig was met een ID en Katarina is pas 17, wat je overigens niet zou denken als je haar ziet. Ik zou zeggen dat ze dezelfde leeftijd had als ik. Eenmaal terug gekomen waren Jerry’s vrienden in het zwembad gesprongen. Jerry’s oom en zijn vriendin hadden wat muziek opgezet en er was een leuke en gezellige sfeer. Niet veel later lag ik ook in het zwembad. Het was echter wel aan het regenen en het was al donker, maar ach wat maakte het uit. Na een aantal wijntjes en een broodje worst hebben we met z’n alle gechild. Op zo’n dagen merk ik dat ik het echt leuk vind wanneer je met een groep bent en je daar onderdeel van uit maakt. Ook een leuke, gezellige familie zorgt voor een fijne sfeer. Ik had een super goede avond en voordat we in bed lagen was het alweer een uur of 3 ’s nachts. Wat was het jammer toen mijn wekker om half 7 af ging. Helaas moesten we zo vroeg terug naar de Gold Coast omdat Natasha naar het ziekenhuis moest voor haar dialyse. Door haar ben ik me meer gaan beseffen wat een geluk je hebt met een gezond lichaam. Zij kan namelijk nooit twee dagen weg omdat ze 3 keer per weer naar het ziekenhuis moet. Moet je eens voorstellen dat je niet op vakantie kunt of ergens spontaan heen kunt gaan. Na afscheid te hebben genomen van Jerry was het toch echt tijd om te vertrekken. Ondertussen was het al bijna 8 uur ’s ochtends en voor 8.45 moet Natasha in het ziekenhuis zijn. Het was niet leuk om gedag te zeggen, maar dat is onderdeel van mijn reis. Samen heb ik de ochtend in het ziekenhuis doorgebracht met Natasha. We hebben dvd’s gekeken en een beetje geslapen :P. Daarna zijn we met de auto naar Australia Fair gegaan waar ik weer sushi had gegeten en Natasha wilde haar nagels laten doen. We liepen een winkeltje binnen en Natasha vroeg of ik wilde wachten. Aangezien het maar een halfuurtje was vond ik dit prima. Er was een fantastische service. Ik werd namelijk op de massage stoel gezet, gratis. Dus ik vond het niet erg om een halfuurtje te wachten. Daarna zijn we terug naar Natasha’s appartement gegaan en rond een uur of 5 ben ik met Sidney terug naar huis gereden. Ingrid had namelijk een afscheidsdiner georganiseerd. Robyn en Robert hadden heerlijke kippenpoortjes gemaakt en verder hadden we andere kip, gehakt, rijst en salade. Als toetje was er Jelly met fruit en Ingrid had een heerlijke gluten-vrije vanille taart gebakken. Het was een zeer geslaagde avond en rond een uur of 11 was het dan echt tijd om naar bed te gaan. Nu ben ik begonnen aan een nieuw hoofdstuk. Ik ben benieuwd wat de aankomende weken mij gaan brengen.

Xxx